Ssssst.

Niks zeggen. Tien dagen lang niet. Om 4 uur opstaan, 10 uur per dag mediteren, en om 9 uur naar bed. Het leven in de Vipassana Course. Ongeloofelijk intens. Geen bloed, bulten zweet en een paar tranen. Vipassana betekent 'de dingen zien zoals ze daadwerkelijk zijn'. Best confronterend af en toe. Voor de geinteresseerden: www.dhamma.org.

Waar ik nu ben? Op een andere bijzondere plek. Bij Amma, de hugging saint. Als je haar niet kent, google het! Ze reist de hele wereld over om mensen knuffels te geven, heeft duizenden volgelingen en Love & Compassion staan centraal. Een zeer bijzondere vrouw, met een heel warm hart. Ze helpt mensen over de hele wereld. Letterlijk de hele wereld.

Ik heb gister de knuffel mogen ontvangen. Halleluja. Het gaat als volgt: Je staat in de rij, komt dichter en dichter bij Amma. Zij zit op een verhoging. Als je vlak bij bent wordt je bevolen om op je knieen te gaan zitten. Dan ben je aan de beurt. Best een beetje spannend natuurlijk. Je voeten worden rechtgelegd, je handen op twee verhogen om Amma heen neergelegd en je voelt een duwende hand op je achterhooft. Dan komt De Knuffel. Hoofd op de borst van Amma en ze fluistert iets in je hoor. Vervolgens wordt je bruut omhoog getrokken, stopt ze iets in je hand en wordt je weggetrokken bij 'De Moeder'. Dit alles gebeurt binnen 30 seconden.

Het is een beetje zoals in het zwembad hier. Waar je de hele dag door kan brengen met mensen kijken. De sfeer hier is uniek! Iedereen is in het wit. Net als Amma. Mensen huilen, mediteren, offeren poppen, bloemen en weet ik het wat niet meer. En sommigen zijn compleet in een andere wereld. Welkom in de wereld van Amma.

Ik vertrek morgen naar Goa. Laatste dagen met een boek en mezelf in een hutje aan het strand. Off season, dus er is lekker niemand.

En dan.. Gaat over een week m'n vliegtuig! Dus dit is gedag. Wat deze blog betreft. Want India, daar ga ik nog even heel hard van genieten. Ik zal het missen, maar ik kijk er naar uit om jullie allemaal weer te zien!

Dank voor alle fijne reacties en lieve emails.

Veel liefs!
Rigtje xx

Ps. Voor degene die naar Schiphol komt (ieeeee), m'n vliegtuig komt vanaf Londen Heathrow. Ik vertrek vanaf daar om 10.40 uur Engelse tijd. Blijkbaar doet het vlieguig er een uur en een kwartier over want de aankomst is 12.55.

Traveling continues...

Na een heerlijke tijd in Calcutta met Bruno naar het zuiden vertrokken voor een rendez-vous met Lies. In Hampi. Een supermooi klein stadje midden in de ruines. Dagje een scooter gehuurd. Ontzettend leuk! Niet verongelukt. Ergens bij een dorpje in the middle of nowhere gestopt. Warm onthaald door kinderen. Op een stoel gezet, baby in de armen, thee, snackjes, vragen, 30 paar ogen en kusjes toen we weggingen.

Volgende dag was het Holy Festival. Zoals met veel festivals hier in India is het een beetje lastig achterhalen waar het nu precies vandaan komt. De Indiers vieren het en dat is dat. Is in feite ook het belangrijkste natuurlijk;) Tijdens het Holy Festival gaat iedereen met flessen gekleurde vloeistof en poeder de straat op om elkaar er he-le-maal onder te spuiten. Happy Holy! Ik was weer even heerlijk 12. Ondertussen wordt er gedanst en gezongen. Klein meisje op mn schouders. Uniek!

Na Hampi vertrokken naar Arambol in Goa. Appartementje tien meter vanaf het water. Heel relaxed. Fijn restaurantje naast de deur (met Happy Hour vanaf 18.00 uur..;) Wie doet je wat?

Na al deze rust vertrokken voor wat meer feestgedruis. Het waren Lies haar laatste dagen in India, moest afgesloten worden met een paar mooie lange avonden. Je moet doen waar je goed in bent. Op naar Baga Beach, wat even wennen was. De Costa Del Sol van India. Met dikke Engelsen. Topless. Ieeee. Maar het zonnetje scheen, heerlijke garnalen, en fijne drankjes in Mambo's en Tito's. Vrienden geworden met rijke Iraniers. Van de stier gevallen. En getrouwd met een Rolex. Nog ergens een Indiaas liefje opgeduikeld. Het leven in India is goed. Lots of love in Goa.

Na al deze avonturen Liesbeth uitgezwaaid en vertrokken naar de magische stranden van Gokarna. Bijkomen van niks doen. Het beste wat er is! Oude bekenden uit Varanasi tegengekomen. De reizigers scene hier in India blijkt dan toch weer best klein. Genoeg energie opgespaard om maar weer eens een stad aan te doen. Mysore! Veel te zien. Fijne mensen. Je vraagt waar de dichtsbijzijnde boekwinkel is en wordt er vervolgens op de motor heengebracht. De man wacht om me vervolgens terug te brengen naar m'n hostel. Zo fijn om een vrouw te zijn;)

Ben gister in de staat Kerala aangekomen. Een heel ander India. Weinig bedelaars, relaxte mensen en een wonderschone natuur. Een favo restaurantje met eten dat je kust voor je het opeet. Zo lekker. Verse ananassap aan het water met uitzicht op dolfijnen. En vanavond aan het water m'n visje uitzoeken die je vervolgens in een eettentje verderop lekker kan oppeuzelen.

Morgen gaat de reis verder naar Munnar. Naar het schijnt een mooi dorpje middenin de theeplantages. Klinkt fijn.

Kortom. Het gaat goed. Erg goed.

Ik hoop met jullie ook!

Liefs uit heerlijk India!

Ps. Datum van terugkeer: 9 mei 2008. Tijdstip: 12.55 uur.
Ver van m'n bed show nog eventjes.

Ps. Heb nieuwe foto's op Hyves gezet!

Woestijn, rituele lijkverbrandingen en wat niet meer..

Ik ben in Calcutta. De naam waarbij ik vroeger altijd een beetje moest grinniken. Toen ik tien was en de wererldtopografie uit m'n hoofd moest leren. Wat een wereldstad! Bruno, een fijn persoon die ik in McLeod Ganj heb ontmoet, laat me de stad zien. Hij werkt in de ochtend met stervende daklozen waaar er helaas een heleboel van zijn in deze gigantische stad. Na de lunch rondhobbelen, chillen in een parkje, koffie, vanavond koken en een film met andere vrijwilligers hier. Helemaal goed!

Ik heb erg veel gereisd de afgelopen twee weken. Na mijn drieweekse verblijf in het noorden en een enigszins sip afscheid naar de woestijn in het westen van Rajasthan vertrokken. Maar het eind van het iets is ook altijd weer het begin van iets moois: de woestijn is fan-tas-tisch. Dat wil zeggen toen ik er eenmaal was. Na een bus die niet bleek te gaan waardoor ik m'n trein niet kon halen en uiteindelijk in een lokale bus (14uur!) naar Delhi eindigde. Met z'n drieen naast elkaar. Een Tibetaanse jongen slapend op m'n schouder, een Indier aan de andere kant. En 1.80 Eddie in het midden. M'n geluk kon niet op.

Na nog 20 uur in een trein uiteindelijk in Jaisalmer aangekomen. Heerlijk stadje! Twee dagen lang op een kameel door de woestijn gedoold. Magisch. Slapen in de woestijn is onbeschrijfelijk. De sterrenhemel is zo vreselijk helder. Ik wilde het liefst slapen met m'n ogen open. Wat niet is gelukt. Wakker worden met de opkomende zon. Lunchen onder een boom met daarna een heerlijke siesta. Echt genieten!

Daarna Jodhpur, alias de Blauwe Stad aangedaan. Kort bezoekje aan Jaipur. Heel leuk om iedereen weer te zien. Fles rum soldaat gemaakt met Rafa. Volgende dag gezelschap van de man met de hamer. Als vanouds;) Na twee nachtjes naar de meest heilige stad van India vertrokken: Varanasi.

Mooi momentje in de trein: Een man die een onderzoekje doet naar het welzijn van de baggage in de Indiase treinen vraagt waar ik vandaan kom. Na m'n antwoord verschijnt er een lach op z'n gezicht. Mensen houden van Holland;) Hij loopt door, maar keert na een uurtje weer terug en komt naast me zitten. Hij steelt doppinda's voor me, en geeft me chai. Hij spreekt geen Engels, dus ik bedank hem met 'namaste' en m'n handen gevouwen voor m'n borst. Hij komt tegenover me zitten, opent mijn raampje iets verder, speelt wat met zijn walkie-talkie (heerlijk 1995). dan staat ie op, geeft me een hand, een aai over m'n bol en een lach van oor tot oor. Dat maakt een mens gelukkig!

Varanasi was super! De lijkverbrandingen minder naar dan het klinkt. De lijken worden door de stad gedragen waarbij er gezongen wordt. Of gebeden, weet ik niet precies. Aangekomen bij de 'ghat' waar de lijken verbrandt worden wordt het dode lichaam ontdaan van de kleding zodat het nog gehuld is in een stuk wit linnen. De oudste zoon, met een kaalgeschoren hoofd, heeft de leiding. Het lichaam wordt op het vuur gelegd, en daarbovenop worden langzaam ook weer meer hout gelegd. Het as gaat naar de familie die het ergens in de Ganges uitstrooit. In Varanasi, maar vaak ook in Haridwar. Alleen babies, zwangere vrouwen en mensen met besmettelijke ziektes gaan regelrecht de Ganges in. wat zorgt voor miljoenen bacterien...!
Andere ervaringen in Varanasi: bezoek aan een Shiva tempel. Mijn God wat een chaos. Knielen, offeren, bidden, mantra's. Iets te veel van het goede. Met een grote witte streep op m'n voorhoofd de tempel weer uitgestuiterd. Om me vervolgens te wagen aan 'paan'. Spuugtabak. Vers klaargemaakt in de smalle steegjes van Varanasi. Smaak van blad, mint, tabak en al die andere dingen die ergens uit een zak werden gevist en die ik in m'n mond moest stoppen. Om vervolgens te spugen. Grote klodders rood spuug. En de uren daarna rood om de lippen en een vuurrode tong. Echt India.

Tijd om te gaan! Heb nog tien minuten om het restaurantje te vinden waar ik met Bruno heb afgesproken. Plattegrond op zak. Gelukkig is de tijd niet zo belangrijk in India...

Veel Liefs!! xxxxx

H.H. the XIV Dalai Lama

Ja hoor. Ik heb His Holiness gezien. En gehoord. Ongeloofelijk! Met een paar duizend mensen in een tempel. Op tijd natuurlijk, want je wil een goed plekje. Rond half 10 maakt de Dalai Lama zijn entree. Iedereen hoofd gebogen, handen gevouwen voor de borst. Zo ook Edje. Alleen spiek ik stiekem natuurlijk wel een beetje.. De teachings zijn intens. Over sommige onderwerpen heb ik zelf al wel eens nagedacht, andere topics zijn best lastig, helemaal als het in het engels is. M'n gedachten dwalen nog wel eens af, maar het is zo bijzonder om mee te maken! Erg inspirerend.

Minder fijn is de situatie van de Tibetanen op dit moment. De mensen zijn zo vredelievend, doen geen vlieg kwaad. Geen partij voor de Chinezen. Doodzonde dat het merendeel van de tempels in Tibet verwoest zijn, hartverscheurend dat er vorige week weer 200 Tibetanen opgepakt zijn omdat ze een foto van de Dalai Lama in huis hadden. Of iets dergelijks. Niet te geloven dat iedereen zijn ogen hiervoor sluit en dat de Olympische Spelen dit jaar in Beijng zijn!

McLeod Ganj is een heerlijk dorpje aan de voet van de Himalaya. Ik ben hier nu twee weken, en het voelt als thuis. Ik wordt wakker van de vogels en de zon, open m'n deur en heb een fan-tas-tisch uitzicht! Heeeeel veel mensen hier nu natuurlijk! Toeristen en monniken. De straten zijn donkerrood. Supermooi om een monnik met de nieuwste mobiel te zien, of op de chat naast me. 'No, you show picture first..!'. Het blijven mannen.

De eerste week fanatiek aan de joga. Ik kan bijna m'n tenen aanraken! Ha! Ontzettend veel mensen. Verschillende mensen. Iedereen kent iedereen. En elke dag is een avontuur. Bier drinken vroeg in de middag met een Indiase. Ik hou niet van bier maar hee: dit is India. Sabbath met m'n Isrealische vrienden. In de avond naar de waterval met Bruno, m'n Franse 'buurman'. Die helaas pindakaas gister vertrokken is (maar met wie ik een tondeuze date in Kolkata heb..!). Eindeloze thee, taart een fijne gesprekken.

Ik blijf nog een paar dagen hier om vrijdag te vertrekken naar de woestijn. M'n kameel roept! En de rest van India! Mijn God, wat een land.

Dikke kussen van 'Spirituele Eddie' uit India!! ;)
xxxx

Korte Info

1. Ik kom niet de 24e maar de 9e van mei al terug. Toch handiger om te vliegen met een geldig visum. Vandaar.
2. Check www.liesbethdv.waarbenjij.nu voor foto's. Ik ga m'n best doen om er weer een paar op m'n Hyves te zetten.
3. Leuk al die berichtjes!! Dank.
4. Het gaat nog steeds goed :)

Kus!

Eddie en de Backpack part I

Lieve allemaal!!!

Mijn God. Of Krishna. Of Vishnu. Of Ganesh. Of welke God dan ook. Waar te beginnen?

Ben alweer bijna een week geleden uit Jaipur vertrokken. M'n laatste weken daar waren heerlijk. Genoten van het leven daar, de mensen, heerlijk niks gedaan. Borreltjes drinken met fijne mensen en Bob in de huiskamer. Vorige week woensdag een spetterend afscheidsfeest geregeld in het huis van de managar. AJ. Die van de sari en de wodka. Met een DJ en hapjes en drankjes. Iedereen was er. Afscheidsverhaaltjes in m'n dagboek, knuffels en een paar tranen. Had me geen beter afscheid kunnen wensen!

Donderdagavond met Lies in de nachtbus op naar Haridwar. Een Zeer Heilig dorpje ongeveer 12 uur verderop. Levendig, veel winkeltjes, erg veel mensen en elke avond een avondritueel aan de Ganges. Met honderden mensen aan de oevers. Die bloemen met brandende kaarsjes laten varen. En baden.

Vervolgens naar Rishikesh. Het Yoga Mekka van India. Heel veel geitenwollensokken types. Wat dan wel weer heerlijk biologisch eten met zich meebrengt. Lies en ik aan de yoga. Superfijn hostel op aanraden van vriend Nick die we in hardiwar hadden ontmoet. Met eigenaar Dhanni en kok Raju Lies d'r verjaardag hebben gevierd. Flesje rum geimporteerd uit Jaipur. De mannen zorgden voor de rest. Het was een bijzondere avond.

Toen pas echt de bergen in! naar Shimla. Waar het sneeuwde!! En ijs en ijs koud was. Maar mooi!! Inde sneeuw omhoog geklommen naar een tempel en een fantastisch uitzicht. Ook daar trekken de Indiers hun schoenen uit voordat ze naar binnen gaan. Bikkels. Een unieke avond gehad in het hostel van twee jongens die we overdag hadden ontmoet. Daar was een kachel, die twee jongens dus, wij, een deens echtpaar, Sunil en een Indiase dokter. Met het Deense echtpaar aan tafel gegeten, daarna aan de cider en de whisky. Fijne gesprekken, en mooie verhalen. Een echt huiskamergevoel.

Nu zijn we in Amritsar. Niet echt een fijne stad. Maar met de Golden Tempel. Fan-tas-tisch. Lies en ik zijn van mening dat het de Taj Mahal sowieso overtreft. Het is de tempel van de Sikh. Mannen met baarden en tulbanden. In het heilige water staat de tempel. Met honderden kilo's bladgoud. De mensen zijn ontzettend open en aardig. Je kan er eten en slapen. Ik heb zo'n heerlijke dag gehad!

Ik zou nog duizenden dingen kunnen vertellen. Al die mensen, al die religies. Soms duizelt het een beetje. Maandag vertrek ik naar Dharamsala voor m'n ontmoeting met de Dalai Lama. Een twee weken durende teaching. Edje meets de DL. Hindoeisme, sikhisme, dan weer boeddhisme. Zoo interessant allemaal! M'n dagboek is al halfvol en soms past het allemaal niet in mn hoofd.

Ik hoop dat alles goed is in nederland. Of Frankrijk, Australie of Mexico.

Veel liefs uit INDIA!!! xxxxxxxxx

De tijd vliegt!

Nog maar een dikke week over in Jaipur. My oh my. Waar blijft de tijd? In Mumbai, Goa, Jaipur, Samode en Agra misschien? Zoveel dingen te zien en zoveel te beleven. Om dan te bedenken dat ik nog meer dan drie maanden over heb om te reizen.. Heerlijk!

Na kerst ben ik vertrokken naar Goa om Oud & Nieuw te vieren. Een fantastische trip! Wezen clubben in Mumbai, een supermooie stad! Goa was een en al feest, strand, chillen, rondstruinen en nog meer niks doen. Even weg van de chaos en het lawaai in Jaipur. 1 januari rond achten op het strand gecrasht om mezelf rond elven naar huis te slepen. Dat zegt wel genoeg dacht ik zo..

Terug in Jaipur was ik even m'n mojo kwijt. Ik moest opnieuw een beetje wennen. Al die mannen, die starende blikken, de hectiek. En m'n stage. Die nog steeds niet was wat ik ervan verwachtte. Ik werd niet opgenomen in de organisatie, ze gaven me geen werk, ik voelde me niet gewaardeerd en werd daar een beetje ongelukkig van. Negatieve energie en tranen was niet helemaal wat ik zocht, dus ben gestopt. Edje werkloos in India. Heerlijk! Beetje uitslapen, eten, over de bazaars slenteren, kop koffie, henna! Heb ik de tijd om Jaipur met een goed gevoel af te sluiten voor ik ga reizen.

Vorige week was er een nationale feestdag waarbij dan iedereen aan het vliegeren is. Overal waar je keek alleen maar vliegers. Niemand werkt, of gaat naar school. Iedereen vliegert. In sommige opzichten is India wel een beetje zoals in 'De Vliegeraar' een beeld van Afghanistan gegeven wordt. Met z'n allen op een dakterras verzameld. ' s Avonds drankjes. Beregezellig!

Afgelopen weekend met een groep trainees naar een dorpje 40km verderop geweest. Samode. Zo ontzettend leuk! Frisse lucht, wandelingen in de bergen, in de kar achter een kameel, en geslapen bij een gastfamilie! Zo'n fijne familie! Jemie. Het lekkerste eten wat ik tot nu toe in India heb gehad. Foto's gekeken, beetje gekletst rond een vuurtje, adressen uitgewisseld. Dochters die voor ons dansten en henna op Lies d'r hand hebben gemaakt. Kopje citroenthee toen ik me niet zo goed voelde. Wat een goede zorgen!

Aankomend weekend naar Bundi. Ander stadje in de buurt. en dan is het al bijna de 31e. Dag van vertrek richting de Himalaya. Berekoud, berespannend, en vooral supermooi denk ik! Kan niet wachten. Maar wil ook nog graag even hier blijven. Ik hou niet zo van afscheid nemen. Wat toch echt wel bij het reizen hoort..

Hoop dat met iedereen alles goed is. Superleuk al die fijne reacties op m'n site, hyves, en in de mail! Edje blij. India is soms een beetje moeilijk. en het kan niet alijd goed gaan. Maar ik voel me echt goed hier! Elke dag brengt weer iets nieuws. en dan vliegt de tijd wel, maar sommige dingen lijken alweer zo lang geleden. Een groot avontuur! En ik geniet me bulten ;)

Tot snel!!

Veel liefs xxxx